کلیات حسابداری (۲)

اصول حسابداری قواعدی کلی است که حسابداران بعنوان مبنای اجرای کار در کلیه مراحل اجرای عملیات حسابداری مورد استفاده قرار میدهند.

۱- اصل بهای تمام شده تاریخی تمام رویدادهای مالی به بهای تمام شده در تاریخ وقوع ثبت و در صورتهای مالی منعکس میشوند.

در صورتیکه بعدا؛ ارزش پولی آنها افزایش یابد ؛ این افزایش شناسایی و ثبت میشود.

بهای تمام شده تاریخی مبلغی استکه در ازای آن خریدار و فروشنده ای آگاه و مایل ؛ در شرایط عادی یک دارایی را با پول مبادله میکنند.

در صورت تحصیل یا واگذاری یک قلم دارایی به غیرازوجه نقد؛آن دارایی با ارزش متعارف (عادلانه ) در دفاتر ثبت میشود.

در صورتیکه ارزش عادلانه دارایی واگذار شده قابل تعیین نباشد ارش عادلانه دارایی تحصیل شده مبنای ثبت قرار میگیرد.

بهای تمام شده تاریخی دو نارسایی دارد.

اول آنکه ارزش دارائیهای هر موسسه پس ازگذشت مدتی نسبتا طولانی ؛ تغییرمیکند.و بعنوان مقیاس اندازه گیری موجود اعتبار خود را از دست میدهد.

دوم آنکه دارائیهای یک موسسه معمولا در طول زمان تحصیل میشودو بهای تمام شده آن بر مبنای قیمتهای زمان تحصیل است ؛ و قیمتها معمولا با گذر زمان تغییر میکند ؛ بنابر این اقلامی که بعنوان دارایی با هم جمع و در ترازنامه یکجا ارائه میشود بعلت تغییرات مقیاس اندازه گیری آنها نمیتوانند به عنوان ارقامی که تفسیر دقیقی را ممکن میسازد تلقی شود.

با توجه به نقایص فوق معمولا مبلغ دارائیها به دلایل زیر براساس تجدید ارزیابی ٬ ارزش جاری و یا قیمت بازار تعیین نمیشود:

(۱) بهای تمام شده تاریخی در زمان تحصیل دارائی ٬ معرف ارزش عادلانه (متعارف ) دارایی است .

(۲) بهای تمام شده تاریخی بر معادله فرضی مبتنی نیست و درنتیجه واقعی و قابل اندازه گیری و تایید  میباشد.

(۳) سود یا زیان حاصل از واگذاری دارایی باید در تاریخ فروش شناسایی شود و نمیتواند بر فرض و پیش بینی مبتنی باشد.

۲- اصل افشاء حقایق

کلیه واقعیتهای با اهمیت مربوط به رویدادها و فعالیتهای مالی موسسه باید بنحو مناسب و کامل افشاء شود.

۴- اصل تحقق درآمد

درآمدها بدون توجه به زمان دریافت وجه نقد مربوطه در زمان تحقق شناسایی میشوند.

یعنی زمانی که فرایند کسب سود کامل ٬ یاحداقل قسمت اعظم آن کامل شده باشد.

فرایند کسب سود عبارتست از مجموعه ای از عملیات استکه از خرید مواد اولیه و سایر عوامل تولید تا تبدیل آنها به کالای ساخته شده و نهایتا فروش محصولات و دریافت وجه آنها را در بر میگیرد.

اغلب هنگام فروش محصول ٬ فرایند کسب سود را تکمیل شده میدانند بنابراین زمان تحقق درآمد را همان موقع فروش در نظر میگیرند.

۵- اصل تطابق هزینه با درآمدها

برای اندازه گیری سود هر دوره باید هزینه های هر دوره را با درآمدهای همان دوره مقابله نمود.